Αράχνες
Υπάρχουν μερικές εκατοντάδες είδη αραχνών, πολλά από τα οποία είναι οικιακά παράσιτα. Οι αράχνες είναι αρπαχτικά εντόμων. Κάποιες είναι επικίνδυνες εξαιτίας των επώδυνων τσιμπημάτων που επιφέρουν. Σε κάποια είδη αποδίδεται και μεταφορά ασθενειών με το τσίμπημα. Στο γένος Latrodectus spp. κατατάσσεται η μαύρη χήρα, που θεωρείται επικίνδυνη για τον άνθρωπο.
Το σώμα της αράχνης διακρίνεται σε δύο περιοχές. Κεραίες δεν υπάρχουν ενώ φέρει τέσσερα ζεύγη ποδών. Τα θηλυκά παράγουν μερικές δεκάδες έως εκατοντάδες αυγά σε ειδικό σάκο. Τα περισσότερα είδη είναι νυχτόβια. Το τσίμπημα από αράχνη συνήθως προκαλεί μικρό οίδημα και περιορισμένη φλεγμονή. Λίγες είναι επικίνδυνες, οπότε κατά το τσίμπημα εκχύουν είδος νευροτοξίνης στο δέρμα που είναι τοξική.
Αράχνες – Καταπολέμηση
Η αντιμετώπιση προβλημάτων με αράχνες ξεκινά με την επιθεώρηση του χώρου και την αναγνώριση των αρθροπόδων. Προληπτικά μέτρα λαμβάνονται τηρώντας επαρκή μηχανικό αποκλεισμό στο χώρο. Χρησιμοποιούνται πλέγματα σε παράθυρα και εξαερισμούς, σφραγίζονται κρίσιμα ανοίγματα, που αποτελούν φυσικές εισόδους. Επιπλέον, οι καλές συνθήκες υγιεινής, που αφορούν απομάκρυνση αντικειμένων που δεν έχουν χρήση και παραμένουν για καιρό σε σκοτεινούς χώρους ή εξωτερικά του κτιρίου, συμβάλλει στον περιορισμό των προβλημάτων.
Η χρήση εντομοκτόνων ενδείκνυται για την καταπολέμηση. Η επιλογή των σκευασμάτων και των σημείων εφαρμογής είναι κρίσιμη. Συνήθως πραγματοποιούνται υπολειμματικοί ψεκασμοί και χρησιμοποιούνται σκευάσματα σε μορφή σκόνης σε κρίσιμα σημεία. Επιπλέον, πραγματοποιούνται ψυχρές εκνεφώσεις, οπότε παράγεται νέφος μικροσταγονιδίων που καλύπτει ολοκληρωμένα τις επιφάνειες, τα δυσπρόσιτα σημεία και τις μικρορωγμές. Διαβάστε περισσότερα για τις μεθόδους απεντόμωσης.
Διαβάστε περισσότερα για τη φιλικότητα των σκευασμάτων και τη βιολογκή καταπολέμηση των εντόμων.